İstanbul Kazan Ben Çay Kaşığı GEZİYORUM …

Bu yazı bir tanıtım yazısı değil .bu yazı liseden dostlarımla geçirdiğim 22 nisan günün bende bıraktı o muhteşem hazzı iki kelime ile de olsa anlatma isteği ile bilgisayarın başına geçmemin ürünüdür.lise den arkadaşlarımla öyle sıkı bir dostluğumuz var ki sık sık görüşürüz .

çok eğlenceli zaman geçirdik bunu da paylaşmak istiyorum.ben avrupa yakasında oturuyorum o yüzden sanılan aksine istanbul da oturduğum için istanbuldaki her yeri bilmiyorum.bu yüzden asya yakasını keşfe çıkmak beni ayrı mutlu etti.

önce eminönünde bulup üsküdara geçtik sonra ordadan çengelköye .sabah buluştuğumuz için önce çınar altında güzel bir kahvaltı ettik ve sonrasında dolaşmalarımız sayesinde öğrendik ki her cafe isim bulamayan çınaraltı demiş.istanbulda ne çok çınar varmış 🙂 bu çınar başka ama kendisi 790 yaşında bir çınar 🙂

kahvaltıdan sonra hiç bir bilmediğimiz bir otobüse binip hiç bilmediğimiz bir yere gidelim dedik.aklımızda tokat köy vardı .beykoz ,orta çeşme ve de kanlıca ,beylerbeyi olmak üzere dolandık durduk .ayaklarıma kara sular indi ama eve gelene kadar bu yorgunluğu anlamadım .çok eğlenceliydi yürüyerek sokakları keşfetmek.vapur keyfi ayrı güzeldi.vapurda martılara simit atamadığımız için sahilde yaptık bu işi 🙂

bu yürüyüş sırasında tam 3 tane çekime tanık olduk birinde küçük sırların kötü kızını gördük ayşegüldü sanırım.yalıların önünde geçerken aklıma zile basıp tanrı misafiriyiz demek geldi ama kovulmayı göze alamadık :)bir yalıdan çıkan ortalama bir arabaya burun kıvırdık .hiç bu eve yakışıyor mu diye .sonrasında süper bir araba görüp iç geçirdik .o evlerde oturanlar insan mı dedik .onlar insansa biz neyiz dedik ve bizim insan ,halktan ve de candan olduğumuza karar verdik 🙂 okşinagrofi (yanlış d aolabilir ) adlı bir kelime görüp ne olduğuna karar veremedik sonrasında 320 im onun ingilizce okyanus kelimesinin türkçe uyarlaması olduğuna kanaat getirdi 🙂

inanılmaz bir otobüs maceramız oldu.otobüsteki 4 yaşlarında çocuk kankimi üç kelime ile tanımladı.önce sen bir şeysin dedi sonra cicisin ve son kelime beni yerlere yatırdı ama söyleyemem :)bol bol resim çekildik 23 nisan törenlerindeki gibi tek sıra halinde yürüdük .rüzgardan nasibimizi aldık ama sahilde o rüzgarı hissetmek gibi canlandırıcı bir şey olamaz .eskiyi yad ettik .yaşlandığımızı ama hala çocuk kaldığımızı fark ettim .çok eğlenceli,unutulmaz bir gün geçidrim.gülmekten çenem ağrıdı .böyle eğlenmek istiyorum.bir sürü planım var ama bir tanesi kankimle hiç bilmedğimz bir yere gidip istanbulu sokak sokak yürüyerek keşfetmek ne güzel yerler var canım şehrimde.istanbul gönlümün başkenti yanıma yandaş bulursam dolaşacağım her bir yerini 🙂